Ο Αρχιεπιθεωρητής Βέρνερ Λόρεντζ, έχει εξιχνιάσει κάθε λογής σοβαρά εγκλήματα κατά τη διάρκεια της καριέρας του στην Γερμανική Ομοσπονδιακή Εγκληματολογική Υπηρεσία, μέχρι τη στιγμή της ανακάλυψης των τριών πτωμάτων…
Πάνω στο κάθε ένα μια φωτογραφία στιγμής που απεικονίζει το θύμα λίγο μετά το θάνατό του. Πίσω από κάθε φωτογραφία ένας αριθμός γραμμένος απ’ το χέρι του δολοφόνου. Στην 29χρονη μητέρα το 108, στην 4χρονη κόρη της το 109 και στον 5 μηνών γιο της το 110!
Γύρω τους στο πάτωμα, σκορπισμένες 28 φωτογραφίες ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους τα τελευταία 4 χρόνια σε διάφορα μέρη της χώρας. Όλες αριθμημένες χωρίς κάποια λογική σειρά. Μπερδεμένες, όπως και η Γερμανική Ομοσπονδιακή Αστυνομία αφού σχεδόν όλοι αυτοί οι φόνοι έχουν καταχωρηθεί ως δυστυχήματα, αποτελώντας το αρρωστημένο επισκεπτήριο ενός αδίστακτου δολοφόνου!
Ένας αγώνας δρόμου ενάντια στο χρόνο, μία προδοσία, και μια τυχαία τρομακτική αποκάλυψη, συνθέτουν το πλαίσιο μέσα από το οποίο ο Αρχιεπιθεωρητής καλείται να αποτρέψει μια εκατόμβη θυμάτων.
Και το παιχνίδι ξεκινάει…
Ιστορίες απλές ή σύνθετες, καθημερινές ή ασυνήθιστες, αστείες ή μελό, πραγματικές ή αποκυήματα της φαντασίας, ή με οποιονδήποτε από τους παραπάνω συνδυασμούς, σας αποκαλύπτονται η μία μετά την άλλη.
Η Βαφομαλλούσα, Η Παξιμαδοκλέφτρα, Το Κορίτσι που Έδιωχνε τα Σύννεφα, Οι Στραβογιαλούδες, Η Ονειροχορευτούλα, Η Χορεύτρια που Πάθαινε Λουμπάγκο, Ο Παπα-Τζαννής, Η Ξώφαλτσα Ερωτική, Οι Κίτρινες Γόβες, Το Καρπούζι Χωρίς τα Κουκούτσια του, Η Αλλοίωσις των Πάντων, Η Συννεφούλα, Ο Μπερδεμένος Αριστερός, Το Μυστήριο Τραίνο, Το Ρολόι που Μετρούσε τα Καλοκαίρια, Το Όνειρο της Ελένης, Η Ζωή μας που την Πήραμε Λάθος, Τα Αστέρια που Μαζεύαμε με μια Απόχη, Η Αγέλαστη, Η Κυρά των Ανέμων, Το Κάθε Εμπόδιο που τελικά είναι για Κακό, Το Κορίτσι της Βροχής, Οι Νεράιδες που Όταν Πληγώνονται τα Παραμύθια Τελειώνουν και αρκετές ακόμα, περιμένουν να σας διηγηθούν το περιεχόμενό τους.
Γιατί όπως έλεγε κάποτε ένας σοφός γέροντας: “Ποτέ μην αφήνεις μια ιστορία να περιμένει, χωρίς να ακούσεις τι έχει να σου πει!”
Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων…
Σύντομα κοντά σας…
Χιλιάδες χρόνια πριν, τα δημόσια πρόσωπα που δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, εκτός από τους αυστηρούς νόμους και τον αγριεμένο όχλο, έτρεμαν επίσης την οργή των Θεών. Ειδικά όταν αυτή εκφραζόταν μέσω καταχθόνιων θεοτήτων, όπως οι Κήρες, οι Άρπυιες, αλλά και οι χειρότερες όλων… Ερινύες!
Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε για την ύπαρξή τους από τα γραπτά του Ησίοδου, του Σοφοκλή και του Αισχύλου που τις αποκαλούσε και Ευμενίδες!
Μέχρι σήμερα… λες κι εκείνο το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που κόστισε τις ζωές 79 ανθρώπων, τις ξύπνησε και τις κάλεσε από τον κάτω κόσμο για να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Μόνο αυτή την παράλογη εξήγηση, διαθέτει προς το παρόν ο υπεύθυνος της Εγκληματολογικής Υπηρεσίας, Ταξίαρχος Άγγελος Καρνέζης. Άλλωστε αυτό δείχνουν τα στοιχεία.
Η Αληκτώ ήταν επιφορτισμένη με την τιμωρία ηθικών εγκλημάτων. Ήταν επίσης και η λέξη που έγραψε πριν ακρωτηριαστεί βάναυσα και αφήσει την τελευταία του πνοή από αιμορραγία, εκείνος ο διάσημος δημοσιογράφος και σχολιαστής ειδήσεων.
Η Τισιφόνη ήταν τιμωρός δολοφόνων. Το όνομά της βρέθηκε χαραγμένο πάνω στις ξεσκισμένες σάρκες του νεκρού πρώην διευθυντή του οργανισμού σιδηροδρόμων.
Η Μέγαιρα, τιμωρούσε την απιστία. Αυτό μάλλον το έμαθε καλά ο πρώην υπουργός, αφού ήταν το μόνο που ψέλλιζε συνεχώς, την ώρα που ξεψυχούσε στα επείγοντα μιας εφημερεύουσας κλινικής.
Σύντομα κοντά σας…
